<data:blog.title/>

<data:blog.pageName/>-<data:blog.title/>






14 Aralık 2018 Cuma

ZİHİN

Gerçek şu ki, sıradan zihin zıt kutuplarda bulunan iki olguyu bir olarak göremez ve ele alamaz. Sıradan zihnin işleyişi tutarlılığa dayanmaktadır. Zihin çalışabilmek için tutarlı olmalıdır.  Sıradan zihin için bu mutlak bir zorunluluktur. Tekamül etmeyen zihin ışık ve karanlığın aynı kaynaktan geldiğini ve bu açıdan aynı olgu olduğunu asla kavrayamaz. Bu tür yaklaşım sıradan zihin için tutarsızdır. Işık ve karanlığın aynı şey olması bir paradokstur. Bu paradoksu yalnızca tekamül etmiş zihin algılayabilir, çünkü tekamül etmiş zihin tutarlılık hapishanesinden kurtulmuştur ve paradoksların dostudur. Paradokslar onu rahatsız etmez, tam tersi neşelendirir ve meraklandırır. Sıradan zihin zıtlıklarla çalışır. Sevgi ve nefret, şefkat ve öfke, yaşam ve ölüm vb. zıtlıklar zihnin çalıştığı olgulardır. Aslında sevgi ve nefret tek bir enerjinin - varoluşsal aşk enerjisinin tezahürleridir fakat zihin bu tür tekliği düşünemez. Zihin şefkati öfkeden ayırır ve şefkati öfkenin karşıtı olarak düşünür. Bu tür düşünce tarzı tutarlılık hissine neden olur ve kişinin içi rahat eder. Onları bölmek zihnin işleyişini kolaylaştırır fakat gerçek tamamen farklıdır.
Tekamül Nedir ve Nasıl Tekamül Edilir- Akif Manaf